اختلالات رفتاري در کودکان و نوجوانان را بشناسيم

اختلالات رفتاري در کودکان و نوجوانان

اختلالات رفتاري چيست ؟ نشانه‌ها و علائم مرتبط با اختلال رفتاري را بشناسيم ؟ آيا کودک من دچار اختلال رفتاري است ؟

اختلالات رواني نظير نقص توجه-بيش‌فعالي، اسکيزوفرني، اختلال خلق و خو، سوء مصرف مواد در خانواده نيز خطر ابتلاء به اختلال رفتاري را افزايش مي‌دهد .

اختلالات رفتاري چيست ؟

اختلالات رفتاري، گروهي از رفتارها هستند که بيمار به وسيله آن‌ها به طور مکرّر حقوق اساسي ديگران را نقض مي‌کند و يا قواعد اجتماعي را زير پا مي‌گذارد. اين اختلال در دوران کودکي يا نوجواني شکل مي‌گيرد و در پسران بيشتر از دختران شايع است.
بسياري از رفتارهاي مرتبط با اختلالات رفتاري ظاهري شبيه نافرماني‌ها و سرکشي‌هاي معمولي دوران کودکي دارند امّا بسيار شديدتر و جدي‌تر هستند.

اختلالات رفتاري در کودکان و نوجوانان را بشناسيم-مهکام مجله اينترنتي آموزش خانواده

بيماراني که دچار اختلال رفتاري هستند نوعاً نسبت به سلامت و خوشي ديگران بي‌توجهند. حس همدردي در آن‌ها پايين است و غالباً رفتارهاي ديگران را براي خود تهديدآميز و خصمانه تلقي مي‌کنند.

در نتيجه، غالباً واکنش پرخاشگرانه‌اي به اين تهديدهاي خيالي نشان مي‌دهند و رفتارهاي خود را اين‌ گونه توجيه مي‌نمايند .
برخي از اين بيماران ممکن است اعتماد به نفس ضعيفي داشته باشند در حالي که برخي ديگر ممکن است ارزش بيش از حدّي براي خود قايل باشند.

اين بيماران غالباً بيرحم و سنگدلند و احساس گناه اندکي مي‌کنند و حتي هنگامي که ظاهراً خطاي خود را مي‌پذيرند، بيشتر ترفندي است براي جلوگيري از تنبيه شدن.
رفتار پرخطر و بي‌پروا، مشخصه غالب بيماراني است که دچار اختلال رفتاري هستند. آن‌ها ممکن است در سنين پايين به رفتارهاي جنسي، سيگار کشيدن، نوشيدن الکل و استعمال مواد مخدر و يا ساير آسيب هاي اجتماعي روي آورند و باعث مشکلات قانوني گردند.
در بسياري موارد، بيماراني که اختلال رفتاري دارند داراي ضريب هوشي کمتر از سطح ميانگين و عملکرد تحصيلي پاييني هستند. افکار مربوط به خودکشي يا اقدام براي خودکشي نيز در بين آنان ديده مي‌شود.
پژوهش‌هاي اخير نشان مي‌دهد که برخي کودکاني که دچار اختلال رفتاري بوده‌اند پس از رسيدن به دوران بزرگسالي، افرادي متعادل، سالم و موفق و با عملکرد اجتماعي عادي شده‌اند. هر چند، برخي از آن‌ها ممکن است اين اختلال را در بزرگسالي نيز حفظ کرده و يا دچار اختلالات ديگري نظير اختلال شخصيت جامعه‌ستيزي و سوء مصرف مواد گردند.

انواع و تفاوت‌هاي اختلالات رفتاري

چهار نوع اصلي اختلال رفتاري عبارتند از:

• رفتار پرخاشگرانه. رفتاري که باعث يا تهديد کننده آسيب جسمي به مردم يا حيوانات گردد.


• رفتار غيرپرخاشگرانه. رفتاري که باعث آسيب‌رساندن يا از دست دادن اموال گردد.


• تقلّب يا ي. رفتاري که شامل دروغگويي يا يدن اموال ديگران باشد.


• نقض شديد قوانين. رفتاري که شامل زيرپا گذاشتن قوانين و قواعد متداول باشد، نظير فرار از مدرسه يا رعايت نکردن ساعت منع رفت و آمد شبانه در خانواده .

به علاوه، اختلالات رفتاري به دو دسته کلي تقسيم‌بندي مي‌شوند:

1. اختلالات رفتاري که در دوران کودکي آغاز مي‌شود (نشانه‌ها پيش از 10 سالگي ظاهر مي‌شوند)


2. اختلالات رفتاري که در دوران نوجواني آغاز مي‌شود (نشانه‌ها پس از 10 سالگي ظاهر مي‌شوند)

بيماران نوع اول کساني هستند که غالباً پرخاشگري جسمي و فيزيکي نسبت به ديگران دارند و داراي ارتباطات ضعيفي با ديگران مي‌باشند. آن‌ها ممکن است سابقه اختلالات ديگري نظير اختلال نافرماني و خودسري يا اختلال نقص توجه-بيش‌فعالي (ADHD) را نيز داشته باشند. اختلال رفتاري به ندرت پس از 16 سالگي بروز مي‌کند.
بيماران نوع دوم کمتر احتمال دارد که رفتار پرخاشگرانه نسبت به ديگران بروز دهند و معمولاً روابط عادي‌تري با ديگران دارند. آن‌ها معمولاً دچار اختلالات رفتاري ماندگار نمي‌گردند و نسبت به بيماران نوع اول، احتمال کمتري دارد که در بزرگسالي دچار اختلال شخصيت جامعه‌ستيزي شوند.